
فشار مقرراتی بر انتشار گازهای گلخانهای دسته سوم (Scope 3) در بنادر افزایش مییابد
در ۲۹ ژوئیه ۲۰۲۵، مجله Logistics Business با انتشار مقالهای تحت عنوان “فشار مقرراتی بر انتشار گازهای گلخانهای دسته سوم (Scope 3) در بنادر افزایش مییابد”، به چالشهای فزایندهای که بنادر در زمینه مدیریت و کاهش انتشار کربن با آن روبرو هستند، پرداخته است. این مقاله به نکته مهمی اشاره دارد: با افزایش تمرکز بر انتشار مستقیم (Scope 1) و انتشار غیرمستقیم ناشی از خرید انرژی (Scope 2)، اکنون نگاهها به سمت انتشار دسته سوم (Scope 3) که بخش اعظم ردپای کربن بسیاری از فعالیتها را تشکیل میدهد، جلب شده است.
Scope 3 چیست و چرا برای بنادر اهمیت دارد؟
انتشار دسته سوم (Scope 3) به تمام انتشار غیرمستقیم دیگری اشاره دارد که در زنجیره ارزش یک سازمان رخ میدهد، اما نه در املاک و مستغلات یا منابع تحت کنترل آن. برای بنادر، این شامل طیف گستردهای از فعالیتها میشود، از جمله:
- انتشار ناشی از حمل و نقل دریایی: سوخت مصرفی کشتیها، که بخش عمدهای از ردپای کربن بنادر را تشکیل میدهد.
- انتشار ناشی از حمل و نقل زمینی: فعالیت کامیونها و قطارهایی که کالاها را به بنادر وارد و صادر میکنند.
- انتشار ناشی از تولید تجهیزات: ساخت و ساز و نگهداری جرثقیلها، کانتینرها و سایر تجهیزات بندری.
- انتشار ناشی از دفع زباله: مدیریت پسماندهای تولید شده در عملیات بندری.
- انتشار ناشی از سفرهای کاری کارکنان: رفت و آمدهای غیرمستقیم مرتبط با عملیات بندری.
فشار فزاینده از سوی نهادهای نظارتی و ذینفعان
مقاله Logistics Business تاکید میکند که نهادهای نظارتی در سراسر جهان، از جمله اتحادیه اروپا و سازمانهای بینالمللی دریایی، به طور فزایندهای به دنبال چارچوبهایی برای مدیریت و کاهش انتشار Scope 3 هستند. این فشار فقط از سوی دولتها نیست، بلکه از سوی سرمایهگذاران، مشتریان و حتی عموم مردم نیز افزایش یافته است. شرکتهایی که از بنادر استفاده میکنند، خود تحت فشار برای کاهش انتشار در کل زنجیره ارزش خود هستند و بنادر به عنوان شرکای کلیدی در این زمینه دیده میشوند.
چالشهای پیش روی بنادر
مدیریت و اندازهگیری دقیق انتشار Scope 3 برای بنادر چالشبرانگیز است. این انتشارها اغلب خارج از کنترل مستقیم بندر رخ میدهند و نیازمند همکاری با ذینفعان متعددی مانند شرکتهای کشتیرانی، اپراتورهای حمل و نقل زمینی، و تامینکنندگان تجهیزات هستند. شفافیت و جمعآوری دادههای دقیق از این بازیگران مختلف، وظیفهای دشوار است.
راهکارها و آینده
مقاله به طور ضمنی اشاره میکند که بنادر برای انطباق با این روندهای نظارتی و انتظارات بازار، باید رویکردهای نوآورانهای را اتخاذ کنند. این ممکن است شامل:
- همکاری نزدیکتر با شرکتهای کشتیرانی: تشویق و الزام به استفاده از سوختهای پاکتر و بهینهسازی مسیرهای دریایی.
- توسعه زیرساختهای پایدار: سرمایهگذاری در ایستگاههای شارژ خودروهای برقی، تسهیلات سوخترسانی سوختهای جایگزین، و استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر در عملیات بندری.
- دیجیتالیسازی زنجیره تامین: استفاده از فناوری برای ردیابی و اندازهگیری دقیقتر انتشار در کل زنجیره ارزش.
- تنظیم مقررات و استانداردسازی: مشارکت در تدوین استانداردهای جهانی برای گزارشدهی انتشار Scope 3 در بخش بنادر.
در نهایت، مقاله Logistics Business تصویری از آیندهای را ترسیم میکند که در آن بنادر نه تنها به عنوان مراکز لجستیکی، بلکه به عنوان بازیگران کلیدی در گذار به اقتصاد سبز و پایدار شناخته خواهند شد. فشارهای نظارتی برای انتشار Scope 3، بنادر را وادار میکند تا نگاهی جامعتر به ردپای کربن خود داشته باشند و مسئولیتپذیری بیشتری را در قبال انتشار غیرمستقیم پذیرفته و در جهت کاهش آن گام بردارند.
Scope 3 Regulatory Pressure Mounts on Ports
هوش مصنوعی اخبار را ارائه کرده است.
سؤال زیر برای دریافت پاسخ از Google Gemini استفاده شد:
در 2025-07-29 22:03، ‘Scope 3 Regulatory Pressure Mounts on Ports’ توسط Logistics Business Magazine منتشر شد. لطفاً مقالهای دقیق با اطلاعات مرتبط به صورت دوستانه بنویسید. لطفا به زبان فارسی و فقط با مقاله پاسخ دهید.